Waar zal ik van het venijn van nijd geneezen
den doorn die het mensje in zijn wieg
het stiefkind van een booze clique
voor opium en suiker werd gegeeven

waar zal mijn hart dat bloedt en leeft
zijn jammer aan genade laven
en ankeren in de laatste haven
die mij betaalde liefde geeft

moge zolang de heer van dood en leven
die in de aanvang het einde wist
mij voorgaan in de wereldmist
waar sterren gaan
en zonnen staan
tussen de Eewigheid en Aamen